Anaokulu Eğitiminde Psikoloji ve Önemi

Düzce’de kurulu Özel Oyna ve Öğren Anaokulu eğitim psikolojisi uygulamasıyla çocuklarımızın bedenen olduğu kadar zihnen de sağlıklı yetişmesi için gerekli çabayı gösteriyor. Eğitim psikolojisinin ele aldığı unsurlardan biri de çocukların nasıl öğrendiğidir. Bu alanın kapsayabileceği konulardan bazıları, bireysel öğrenme farklılıkları, öğretim süreçleri, öğrenme geri bildirimleri, öğrenme güçlükleri ve üstün yetenekli öğrencileri içerir.

Eğitim psikolojisi genellikle çocuklara ve ergenlere odaklansa da, bu psikologlar tüm yaş gruplarında bilişsel, sosyal ve süreçleri inceler.

Öğretmenler Sınıfta Psikolojiyi Nasıl Kullanıyor?

Sınıfta psikoloji bilimini kullanmak, her zaman eğitimin önemli bir bileşeni olagelmiştir. Öğretmenlerin öğretim yöntemlerini iyileştirerek geliştirmelerine ve öğrenme açısından zengin sınıflar oluşturmalarına yardımcı olmuştur. Eğitim psikolojisinin ilkeleri, öğretmenlerin öğrencilerinin motivasyonlarını, sosyal ve çevresel bağlamlarını, öğrenme geçmişlerini, güçlü ve zayıf yönlerini anlamalarına yardımcı olur. Eğitim psikolojisi, psikoloji içindeki diğer disiplinler mevcut olmasına rağmen, sınıfta öğretimi bilgilendiren psikolojinin ortak alt alan olmakla birlikte, öğrenmeyi şekillendirilecek insan davranışının temel ilkelerini öğretir ve inceler. Psikoloji ayrıca, öğrencilerin öğrenimlerinin neresinde olduklarını daha iyi ölçmek için öğretmenlerin ölçümleri ve değerlendirmeleri doğru kullanmalarına yardımcı olur.  

Anaokulunda psikolojik olarak öğretmenlerin görevi aynı zamanda çocukların zihinsel gelişim sürecini de takip etmektir. Bir müdahalenin başarılı olup olmadığını, çocuğun gelişimsel normal sürecine uyup uymadığını, özel eğitim gerektiren bir çocuk söz konusu ise öğretmenin çocuğa yaklaşımı ve  sınıf düzenine yeterince uyumlu hale getirip getirmediği, çocuklardan geri bildirim alırken aileye bildirimlerin uygulanıp uygulanmadığı, okulun ve öğretmenin hemen her şeyi takip etmesi, mümkünse kayıt altına alması gerekir ki geri bildirimler takip açısından işlevsel olsun.

Zamanla öğretmen bu alanda eksiklik varsa gidermeli, yanlış varsa düzeltilmesini okul yada gerekli kurumdan talep etmelidir. Örneğin 4 ve 5 yaşlarına gelmiş bir çocuk, sadece kendisine zarar vereceği düşünülerek hiç makas kullanmasına izin verilmemiş her şeyi öğretmeni kesmişse bu yaşlardaki çocuk için motor gelişimi bir sorundur ve önemsenmelidir. En azından 5 yaşına gelmeden aile yada öğretmenleri tarafından fark edilmeli ve en kısa sürede müdahale edilmelidir. Gelişim psikolojisi, bireylerin yaşlarına ve yaşam evrelerine göre psikolojik, duygusal ve entelektüel özelliklerine bakar. Bu yaşlarda kişilikleri ve bedenlerinde devam eden ruhsal ve fiziksel değişiklikler devam etmektedir. NPR’de yayınlanan bir araştırma sonucuna göre, insan beyni tam gelişimini onlu yaşların sonlarına ve yirmili yaşların başına kadar tamamlamaz. İnsanların yaşamları boyunca nasıl değiştiklerini ve büyüdüklerini anlamak, eğitimin işe yaraması için çok önemlidir.

Erken Çocukluk Döneminde Eğitim ve Öğretim için 20 Önemli İlke

2019 yılında, Amerikan Psikoloji Derneği (APA) Erken Çocuklukta Öğretme ve Öğrenme için En iyi 20 ilke konulu bir rapor yayınladı. Psikoloji biliminin sınıfta öğretme ve öğrenmeyi geliştirmeye ve etkili öğretime katkıda bulunur. Çocukların öğrenmesini destekleyen sınıf ortamları, veriler, testler ve ölçümler dahil olmak üzere değerlendirmenin uygun kullanımının yanı sıra uygulamaya dönük bilgi veren araştırma yöntemleri raporunu yayınladı.  Bu raporda çocukların öğrenmelerini etkileyen durum ve süreçler yer almaktadır.

Raporda bazı satır başlıkları şöyle sıralanıyor:

• Öğrencilerin zeka ve yetenek hakkındaki algıları, bilişsel işlevlerini ve öğrenmelerini etkiler. “Okulda iyi” olmadıklarına inanan öğrenciler öğrenmekte güçlük çekerler, ancak bu zorluk onların zihniyetlerinden kaynaklanıyor olabilir. Nasıl performans gösterdiğimiz, kendi yeteneğimizle ilgili inançlarımızdan derinden etkilenir. Öğretmenler, tüm öğrencilere yetenekli öğrenciler olarak davranma bilincine sahip olmalıdır.
• Öğrencilerin mevcut bilgileri, öğrenmelerini etkiler. Bir öğrencinin öğrenme geçmişinin ne olduğunu anlamak, şimdiki zamanda öğrettiklerimizi şekillendirmeye yardımcı olur.
• Öğrencilerin bilişsel gelişimi, genel gelişim aşamalarıyla sınırlı değildir. Bazı öğrenciler müfredata tam olarak uymayabilir. Bu durum öğrencinin ya da eğitim planının başarısız olduğu anlamına gelmez. İnsanları anlamak, bir müfredatı doğrulamaya çalışmaktan her zaman üstündür.
• Eğitimde psikolojinin en yararlı ilkelerinden biri, yeni becerilerin ve bilgilerin dışa doğru yayıldığını ve öğrenciler tarafından kullanılabilir hale geldiğini belirtir. Ancak, öğretmenler öğrencilerin bu yeni becerileri nasıl genelleştireceklerini öğrenmelerine yardımcı olmadıkça, yeni özel becerilerin genelleştirilmesi gerçekleşmeyecektir. Özetle; öğrencilere bu ilk genellemeleri nasıl yapacakları gösterilirse, öğrenciler yeni bilgi ve yeni becerileri yeni çerçevelere ve bağlamlara sığdırmayı öğreneceklerdir. Bir öğretmen, öğrencilere yeni yeteneklerin ve yeni öğrenmenin öğrenme bağlamı dışındaki diğer uygulamalara nasıl yayılacağı konusunda rehberlik etmelidir.
• Uzun vadeli bilgi ve beceri edinmek büyük ölçüde uygulamaya bağlıdır. Başarılı uygulama, bilgi ve becerilerde uzun vadeli kazanımlara yol açar. “Uygula, uygula, uygula” doğru olduğu için herkesçe bilinir hale geldi. Örneğin, dört işlevli matematiğin becerileri, sınıfta her gün sadece bir saat öğrenilemez ve akılda tutulamaz. Uygulamada başarıya ulaşabilmek için tekrarın sıklığı önemlidir. 
• Öğrencilere zamanında geri bildirim, öğrenme için önemlidir. Geribildirim, performans ölçüsüne mümkün olduğunca yakın olmalıdır. Örneğin, bir öğrencinin bir cebir birimindeki hataları hakkında ders devam ettikten çok sonra geri bildirim almasına yardımcı olmaz. Öğretmenler sürekli olarak fazla çalışırlar, bu nedenle geri bildirim önlemleri diğer, daha geleneksel ancak daha az etkili not verme önlemlerinin yerini almalıdır.
• Öğrencilerin öz düzenlemesi öğrenmeye yardımcı olur ve öz düzenleme becerileri öğretilebilir. Öz düzenleme, bir öğrencinin duygularını ve davranışlarını, öğrenmenin gerçekleşmesine izin verecek derecede kontrol etme becerisini ifade eder. Öz düzenleme, öğrencilere yalnızca sınıf kurallarına uymayı öğretmenin ötesine geçer hayatın diğer alanlarında da faydalı olur.
• Öğrenciler, başarmak için dışsal olarak motive olduklarında içsel olarak daha iyi olduklarını öğrenmekten zevk alırlar ve daha iyi performans gösterme eğilimindedirler.
• Öğretmenlerin öğrencileriyle ilgili beklentileri, öğrencilerin motivasyonlarını  etkiler. Beklenti etkisi eğitim psikolojisinde iyi bilinmektedir. Tipik olarak, her öğrencinin bir görevi veya beceriyi öğrenebileceğine veya bir alanda uzmanlaşabileceğine inanan öğretmenler tarafından eğitim verilen öğrenciler, olumsuz beklentileri olan öğretmenlerden çok daha iyi performans göstereceklerdir.
• Duygusal esenlik eğitim performansını, öğrenmeyi ve gelişimi etkiler. Öğrenciler ailelerinde ve sosyal hayatlarında öğretmenlerin her zaman farkında olmadığı zorluklarla karşı karşıya kalırlar. Zorluklar ve devam eden duygusal deneyimler, öğrenmeyi yumuşatır ve şekillendirir. Sosyo-duygusal bir sistemdeki sorunların ayırt edici özelliklerinden biri, performans seviyelerinde ani bir düşüştür. Bir öğrencinin notları veya diğer performans ölçütleri keskin bir şekilde düştüğünde, bunun nedeni genellikle acı verici veya sıkıntılı bir duygusal durumdur.
• Psikolojiden bahsettiğinizde çoğu insan psikolojik danışmanlığı anksiyete veya depresyon gibi duygusal sorunlar için bir tedavi olarak düşünür.
• Eğitim Psikolojisi, sinirbilim (Nörobilim veya Nörobiyoloji) gibi diğer alanlardan yararlanır ve genellikle çocukların öğrenme becerileri ve yetenekleri hakkında bilgi elde etmek için standartlaştırılmış testleri içerir.
• Bu bilgi, çocukların bilgiyi nasıl öğrendiği, işlediği ve öğrenme potansiyellerinin ne olabileceği konusunda fikir edinmemizi sağlar.
• Bu potansiyele ulaşmalarına yardımcı olmak, ev ve okul için özel öğrenme stratejilerini önermemizi sağlar.

Peki bu aslında neyi içeriyor ve çocukların öğrenmesine nasıl yardımcı olabilir?

Eğitim psikologları, çocukların nasıl öğrendiğini anlamayı ve öğrenme sonuçlarını iyileştirmenin yollarını bulmayı amaçlar. Düzce Özel Oyna ve Öğren Anaokulu olarak güçlü ve zayıf yönleri belirlemek, mevcut kaynaklarından yararlanmalarına yardımcı olmak ve zorlukların üstesinden gelerek performansı artırmak adına stratejiler geliştirmek için çocuklarla birlikte çalışıyoruz. Çocuklar için hayatın her alanında faydalı olacak stres yönetimi ile özgüven oluşturma gibi günlük yaşamın diğer yönlerine uzanır.  

0-6 Yaş döneminde kazanılan yetkinliklerin çoğu, farklı eğitim ortamlarında eğitimcilerin ve çocukların optimal işleyişine odaklanan eğitime Pozitif Psikoloji yaklaşımında benimsenen temel yapılardır. Bu araştırma alanı, son zamanlarda pozitif psikoloji unsurlarını eğitim uygulamalarıyla bütünleştirmeyi amaçlayan Pozitif Eğitim biçiminde gelişti. (Seligman ve diğerleri, 2009; Sin ve Lyubomirsky, 2009; Stiglbauer ve diğerleri, 2013; Shoshani ve Steinmetz, 2014) Gün geçtikçe artan bir şekilde, eğitimsel müdahale programları, çocukların esenliğini ve zihinsel sağlığını geliştirmek için karakter güçleri, minnettarlık, olumlu duygular ve katılım gibi olumlu psikoloji yapılarını içerir. Bu müdahalelerin çoğu, okul öncesi eğitim ortamlarındaki küçük çocuklar için pozitif psikoloji müdahalelerinin az olduğu okullarda başlatılmıştır. Bu müdahalelerin okul öncesi çocukların esenliğini arttırmadaki etkinliğine ilişkin bilgilendirilmiş bilgi, şiddetle eksiktir. Bu çalışma, eğitimli anaokulu öğretmenleri tarafından uygulanan olumlu bir eğitim programının oluşturulmasını anlatmakta ve bu programın okul öncesi çocukların iyi olmalarını, güçlü yanlarını ve sosyo-duygusal yeteneklerini geliştirmede ve zorlukları azaltmadaki etkinliğini araştırmaktadır.

Okul Öncesi Dönemde Olumlu Eğitim İhtiyacı

Araştırmacılar, çocukların okul öncesi ortamlardaki gelişimsel ihtiyaçlarını okula hazır bulunuşluk açısından incelemiştir. Okula geçiş hazırlığına ilişkin birikmiş verileri, fiziksel ve motor becerileri, sosyal ve duygusal yeterlilikleri, dil gelişimi, öğrenme yaklaşımları ve bilişsel gelişim dahil olmak üzere beş alana odaklanıldığını göstermektedir (Ulusal Küçük Çocukların Eğitimi Derneği [NAEYC], 1996). Uygulamada, okul öncesi eğitimin, okula hazır olmanın bilişsel yönlerine orantısız bir vurgu yaparken, sosyal ve duygusal yönlere daha az dikkat edilir (Shoshani ve Aviv, 2012).

Gelişimsel kademeli model, bilişsel alan ve öznel iyi oluşa odaklanmanın sinerjik olabileceğini ve her ikisinin de mevcut okul öncesi gerçeklikte çok önemli olduğunu öne sürüyor. Gelişimsel kademeli model, çocukların görünüşte farklı olan bilişsel ve duygusal dönüm noktalarının iç içe geçtiğini ve zamanla birbirini aşamalı olarak etkilediğini öne sürer (Masten ve Cicchetti, 2010). Çocukların akademik başarılarına odaklanmanın, çocukların esenliği ve ruh sağlığı ile ters orantılı olduğu inancına dayanan geleneksel eğitim politikaları yeniden ele alınmalıdır. Aynı şekilde, refah ve sağlığa daha fazla zaman ayırmanın akademik öğrenmenin ihmal edilmesine ve ardından daha düşük başarılara yol açtığı fikri de gözden geçirilmelidir (Bonell ve diğerleri, 2013).

Bilişsel ve sosyo-duygusal alanlar arasındaki sinerjiye ek olarak, okul öncesi çocuklar arasında ruh sağlığını geliştirmeye odaklanmak başlı başına önemlidir. Erken sosyo-duygusal gelişim, olumlu veya olumsuz yörüngeler için sağlam veya zayıf bir iskele oluşturduğundan, sonraki zihinsel sağlık için bir plan sağlar (Shonkoff ve Phillips, 2000). Gerçekten de, küçük çocuklar arasındaki duygusal bozuklukların yaygınlığı dünya çapında araştırmacılar tarafından ilgi görmektedir (Côté ve diğerleri, 2009). Araştırmalar, özellikle düşük sosyo-ekonomik statüye sahip ailelerden gelen küçük çocuklar arasında, yüksek düzeyde kronik hafif ile orta zihinsel sağlık ve davranış sorunları bildirmektedir (Qi ve Kaiser, 2003). Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Erken Müdahale Boylamsal Çalışması, incelenen bebeklerin ve küçük çocukların %10-%40’ının davranışsal ve duygusal zorluklar yaşadığını tespit etmiştir (Birleşik Devletler Eğitim Bakanlığı, 2001).

Davranış problemlerinin erken ortaya çıkması, okul öncesi ortamlarda güçlü bir sosyal ve duygusal temeli teşvik etme ihtiyacını doğurur. Bu yaşta ruh sağlığı hizmetlerine sevk edilmek özellikle zorlayıcıdır, bu da okul öncesi eğitimini çocukların sosyo-duygusal ihtiyaçlarıyla ilgilenmek ve güçlü yanları, yeterlilikleri ve olumlu gelişim yörüngelerini desteklemek için doğal bir bağlam haline getirir (Hemmeter ve diğerleri, 2006). Bu bağlamda, pozitif eğitim, evrensel müdahale uygulamalarını uygulayan ve öznel iyi oluş, mutluluk duygusu ve kendini gerçekleştirmeyi kolaylaştıran ruh sağlığı sorunları için birincil bir önleme platformu sağlayarak ikili bir işleve hizmet edebilir (Rones ve Hoagwood, 2000; Shoshani ve Slone, 2013; Slone ve Shoshani, 2014).

Küçük Çocukların İyi Olma Halinin Boyutları

Küçük çocukların esenliğinin kabul edilmiş ve tartışılmaz önemine rağmen, esenliğin doğası ve unsurları ile bunun ölçülmesine ve desteklenmesine yönelik yollar konusunda literatür iki yönlüdür. Kavramın soyut, çok boyutlu ve kültürel olarak inşa edilmiş doğası, farklı alanlarda tanımında tutarsızlığa yol açmıştır (Barblett ve Maloney, 2010). Klasik öznel iyi oluş kavramı, nispeten yüksek olumlu duygulanım varlığı, düşük olumsuz duygulanım varlığı ve yaşam doyumu olarak işlevselleştirildi (Myers ve Diener, 1995). Eğitim alanında refah, hem bir sonuç hem de çocukların içerik öğrenmeye ve diğer gelişimsel dönüm noktalarına doğru ilerlemesini kolaylaştıran bir süreç olarak kavramsallaştırılmıştır. Bununla birlikte, eğitim bağlamında çocuklar arasında iyi olma hali araştırması, ergenlerinkiyle karşılaştırıldığında çok azdır (Mashford-Scott ve diğerleri, 2012).

Son zamanlarda, Seligman (2011) çocuklar ve yetişkinler arasında iyi olma halini sağlayan beş koşulu içeren bir model önermiştir.

Bu 5 koşulu Şöyle Sıralayabiliriz:

1. Olumlu duygular, 
2. Katılım, 
3. Olumlu İlişkiler,
4. Anlam 
5. Başarı 

“PERMA” (Positive Emotion, Engagement, Relationships, Meaning, and Accomplishment) kısaltmasını oluşturur ve bu modelin eğitim ortamlarında uygulanabilirliğini belgelemiştir. Bu çalışmada oluşturulan ve uygulanan müdahale, küçük çocuklara uygulanabilirliği için ayarlanmış bu modele dayanmaktadır. Küçük çocuklar arasında anlamı kavramsallaştırmanın ve kolaylaştırmanın zorluğundan dolayı (Shoshani ve Russo-Netzer, 2017), anlam unsuru mevcut müdahale programına dahil edilmemiştir.

PERMA modelindeki olumlu duyguların yönü, neşe, zevk ve eğlence gibi çeşitli mutluluk duygularıyla ilgilidir. Çeşitli araştırmalar, duygusal zeka ile çocukların toplum yanlısı davranışa yönelik eğilimleri arasında pozitif bir ilişki olduğunu doğrulamıştır (Eisenberg ve Fabes, 1998; Luengo Kanacri ve diğerleri, 2017). Duygusal anlayış ile annelerin çocukların olumlu sosyal davranışlarına ilişkin raporları arasında pozitif bir ilişki, küçük çocuklar arasında bile gösterilmiştir (Ensor ve Hughes, 2005). 5, 9 ve 13 yaşlarındaki daha büyük çocuklar arasında, duygusal ifadeyi anlamanın doğrudan empati ile ilişkili olduğu bulundu. Buna karşılık, kızlarda erkeklere göre daha zayıf bulunmasına rağmen, empati ve prososyal davranış arasındaki pozitif ilişki desteklenmiştir (Roberts ve Strayer, 1996). Sosyo-duygusal öğrenmeyi ve olumlu duyguların farkındalığını destekleyen okul temelli müdahaleler, öğrenmeye yönelik artan olumlu tutum ve davranışları göstermiştir (Elias ve diğerleri, 1997; Graziano ve diğerleri, 2007). Ek olarak, minnettarlık ve takdir gibi olumlu duyguların, sınıflarda olumlu etkiyi arttırdığı bulunmuştur (Froh ve diğerleri, 2009).

PERMA modelinde iyi oluşun ikinci unsuru, bir aktiviteye dahil olma ve özümseme duygusu olarak tanımlanan, aksi takdirde “akış” durumu olarak bilinen katılımdır (Csikszentmihalyi, 1991; Seligman, 2011). Araştırmalar, çocukların sosyo-duygusal becerilerinin yetiştirilmesinin, okula artan bağlılık ve normlara bağlılık ile ilişkili olduğunu göstermiştir (Elbertson ve diğerleri, 2009). Ayrıca, katılımı teşvik eden sınıf ortamları, öğrenme sırasında ilgi, dikkat ve merakla ilişkilendirilmiştir (Krapp, 1999).

PERMA modelinin üçüncü yönü, başkalarından destek alma algısı ile birlikte başkalarıyla bağlantı ve güvenlik duygusu olarak tanımlanan olumlu ilişkilere atıfta bulunmaktadır (Seligman, 2011). Aile, arkadaşlar ve akranlarla olumlu ve güvenli ilişkiler, küçük çocukların sosyal-duygusal gelişiminde çok önemlidir (Denham ve diğerleri, 2003). Çocukların yetişkinlerle olumlu ilişkiler kurma yeteneği, duygusal gelişim için güvenli bir temelin gelişmesini sağlar (Kochanska, 2001) ve sosyal becerilerin, kendine güvenin ve benlik saygısının kazanılmasını teşvik eder (Schneider ve diğerleri, 2001; Gillath ve diğerleri, 2005). Güvenli ve istikrarlı ilişkiler, çocuklara davranışlarının başkaları üzerindeki etkilerini keşfetme ve çevre üzerinde kontrol kazanma fırsatı sağlar (Hyson, 2004).

Son olarak, PERMA modelindeki başarı yönü, kişisel hedeflere ulaşmak için bir dürtü veya hırs ile ilgilidir (Seligman, 2011). Zorluklarla başa çıkma kararlılığı ve başarısızlıkla engellense bile zaman içinde hedeflere olan ilgiyi sürdürme kararlılığı, çocukların yaşam doyumu ile ilişkilendirilmiştir (Peterson ve diğerleri, 2007; Duckworth ve Quinn, 2009). Benzer şekilde, yüksek düzeyde özdenetim ve sebat, çocukların esenliği ile ilişkilendirilmiştir (Howell, 2009).

Araştırma, PERMA faktörlerini geliştirmeyi amaçlayan pozitif psikoloji müdahalelerinin, öznel iyi oluşu, olumlu sosyal davranışı ve başarı duygusunu artırabileceğine ve okul çocukları arasında zihinsel sağlık sorunlarını azaltabileceğine dair nispeten tutarlı kanıtlar sağlamıştır (Eades, 2005; Slone ve Shoshani, 2006); Boehm ve Lyubomirsky, 2009; Duckworth ve Quinn, 2009; Morris, 2009; Seligman ve diğerleri, 2009; Williams, 2011; Slone ve diğerleri, 2013; Shoshani ve Steinmetz, 2014; Shoshani ve diğerleri, 2016). Bununla birlikte, küçük çocuklar için pozitif psikoloji müdahalelerinin potansiyel faydalarına ilişkin bulgular eksiktir.

Mevcut Pozitif Eğitim Müdahalesi – Maytiv Okul Öncesi Programı

Maytiv okul öncesi programı, İsrail’deki bir yüksek öğretim kurumunda psikologlardan oluşan bir ekip tarafından oluşturuldu. Program, müdahalenin unsurları konusunda eğitilmiş ve rehberlik edilmiş okul öncesi öğretmenleri tarafından uygulandı. Program, olumlu duyguları, katılımı, olumlu ilişkileri ve başarıyı geliştirmeye yönelik etkinliklerle PERMA modelinin dört unsuruna odaklandı.

Olumlu duyguları kolaylaştırmaya yönelik 4 modül: 

Birinci Modül, duygusal ifadeyi, duygu düzenlemeyi, empatiyi, olumlu düşünmeyi, olumlu ve olumsuz duyguları ayırt etme ile her ikisini de özgürce ifade etme becerisini ele aldı. Bu modüldeki etkinlik örnekleri arasında kişisel mutluluk kaynaklarının belirlenmesi, minnettarlığı ifade etme alıştırmaları, hareket, sanat, konuşma ve yüz ifadelerinde farklı duyguların özgürce ifadesi ile mutlu deneyimlerin anılarının açıklamaları yer aldı. 

İkinci Modül, kişisel olarak tatmin edici deneyimlerle karşılaşmalara dayalı etkinliklerde ilgi geliştirmeyi amaçladı. Bu modüldeki etkinliklere örnek olarak evden anaokuluna getirilen kişisel anlamlı oyuncaklarla oynama, sabah grup toplantısına kişisel olarak eğlenceli bir konu veya aktivite seçme, anaokulundaki günlük aktivitelerde benimsenen farklı rollerdeki kişisel karakter güçlerini belirleme ve kullanma fırsatı yaratır. 

Üçüncü Modül, olumlu sosyal ilişkileri kolaylaştırmayı amaçladı ve akranlar ve yetişkinlerle olumlu iletişim, toplum yanlısı davranış ve işbirliği için destek ve nezaket ve empati eylemlerinin teşvik edilmesine dayanıyordu. Bu modüldeki örnek etkinlikler arasında akran işbirliğini gerektiren oyunlar, arkadaşlarla farklı durumlarda oynama alıştırmaları, diğer çocuklara olumlu tepkiler vermenin teşvik edilmesi, çatışma çözümü simülasyonu ve bir arkadaşın duygularının dikkate alınması yer aldı. 

Dördüncü Başarı Modülü, hedeflerin ve kişisel olarak önemli hedeflerin belirlenmesi ve takibini ele aldı. Bu modüldeki etkinlikler, zorlu durumlarda azim vurgulayan oyunlar, başarısızlıklara rağmen denemeye devam etme istekliliği için destek ve etkinlik duygusu sağlayan oyunlar ve bir çizim kitabı hazırlamak veya ilginç bir konuyu keşfetmek gibi kişisel projeleri seçip üzerinde çalışmayı içeriyor.

Düzce Beyciler Mahallesi Prestij-1 Konutları içerisinde yer alan Özel Düzce Oyna ve Öğren Anaokulu olarak PERMA modelini örnekleyerek okulumuzda uyguluyoruz, sizleri de eğitim müfredatımızla ilgili detaylı bilgi almak için okulumuza bekleriz.